| |
nie wiem jak teraz ale kilka lat temu były produkowane w USA dwie klejonki opisane Lee Wulff, jedna z oznaczeniem #5 , a druga z oznaczeniem #6, przy czym ta druga miała 7' długości czyli jakieś 2,23 metra. ponieważ łowię klejonkami 2,20 m w klasie #6 , #7 i #8, więc to jest bardzo realne , niezwykle proste łowienie na górskiej rzece, przy czym można zmienić muchę z łososiowej na mniejszą suchą albo małą nimfę. przy wiatrach na Sanie, które trwają od przedpołudnia do popołudnia w okresie letnim , lepiej się sprawdza linka dt7f lub dt8f. przy lince dt #8 łowienie jest rewelacyjne, przy czym nie da się z tak krótkiego kija prowadzić muchy łososiowej klasycznie, tylko trzeba ją ściągać z dużej odległości do siebie, chyba że na bardzo krótkim odcinku linki tą muchę łososiową będziemy prowadzić. przy lince dt 8f trzeba kłaść suchą muchę bardzo delikatnie na wodę i raczej pod prąd wykonywać rzuty. zmieniam linki czyli szpule kołowrotka , jak przechodzę na muchę łososiową z bliskiej odległości np. do obłowienia dołka , na linkę wf sink tip #8 Cortlanda(bo ta akurat sensownie lata). jak ktoś chce rzucać po 15 m lub 18 m albo dalej , to już lepiej to wychodzi z linki dt#8 f.
oczywiście ,że jest mowa o łowieniu kleni na suchą , oraz świnek i brzan na muchę łososiową zatopioną . świnka rewelacyjnie bierze muchę łososiowa prowadzona klasycznie z prądem rzeki w szybszym nurcie. branie jest bardzo efektowne i widoczne. czasem się może trafić głowacica w pochmurny dzień , więc lepiej mieć przypon 0,50 , bo śwince to nie przeszkadza. konkluzja jest taka, że klejonka bambusowa powinna jednak mieć te 2,40 m, na pewno jest zdecydowanie lepiej wtedy do suchej.
|
