| |
"Tak czy owak, szklak 8'6" #6 o takiej masie to wielki sukces. A miałem tego kija w ręku i nie sprawia wrażenia
papierowego. Nie wiem jak oni to zrobili, ale takie osiągnięcia dają nadzieję na wspaniałą przyszłość długich
szklaków do mokrej muchy o całkiem przyzwoitej masie."
To nic wielkiego. Gdybyś tylko zechciał się tym bardziej zainteresować. W dawnych szklakach stosowano
stosunkowo grube włókienka. Żeby je zespolić potrzeba było stosunkowo dużo żywicy, bo przestrzenie pomiędzy
pojedynczymi włóknami były duże. Dużo żywicy- duży ciężar. Stosowane dzisiaj włókno szklane ma średnicę
zbliżoną do włókna grafitu w rodzaju IM6. Do ich sklejenia nie potrzeba już tyle żywicy. W dodatku technologie idą
w kierunku klejenia na poziomie nanocząsteczek, więc żywicy jest jeszcze mniej. Proste? No i papierowe nie
muszą być. W tym samym przekroju masz więcej włókien. Dlatego te dzisiejsze szklane blanki mogą, ale nie
muszą mieć charakterystycznej elastyczności dawniejszych. Przeważnie jednak są bardziej dynamiczne.
Na temat przyszłości już pisałem. Nie rób sobie wielkiej nadziei. Mokra mucha od dawna w odwrocie i raczej nic
tego nie zmieni.
|
