Całkowicie zgadzam się z przedmówcą. Równie dobrze można posądzić lipienia o uporczywe i
złośliwe żerowanie na ikrze pstrąga w czasie tarła.

Oczywiście nadmienię, że żaden ze mnie ekspert jeżeli chodzi o preferencje pokarmowe
pstrąga i lipienia (chociaż muchy robię takie jakby już co najmniej raz były zjedzone), a moje
zdanie oparte jest o nader rzadkie w ostatnich latach obserwacje terenowe ;))

Natomiast tzw. autorzy sugerują, że przenoszenie materiału zarybieniowego z odległych rzek o
odmiennej morfologii i ekosystemie (może właśnie dobrym przykładem byłyby rzeki na południu i
północy Polski?), skutkować może większą jego śmiertelnością. Dobór naturalny przez wiele
pokoleń selekcjonował osobniki pod kątem środowiska danej rzeki. Kiedy trafią one do innego
środowiska to może się zdarzyć, że cechy utrwalone, na przykład w płytkim, szerokim i
kamienistym potoku ni jak się nie przydają w walce o przetrwanie w rzece o piaszczystym dnie
urwistych burtach i mocno zarośniętej zieleniną.

Jednak przyznać trzeba, że w takich dywagacjach na temat zmienności i odporności
populacyjnej jest zawsze dużo zwrotów typu: być może, byłoby, mogłoby być itp. :)