| |
Byłem, wróciłem, szczupaka złowiłem (na muchę)!
Dzięki. Właściwie, to tym krótkim tekstem wyjaśniłeś mi wszystkie wątpliwości, które miałem i
pewnie nie tylko ja.
Też uważam, że trzeba bez wymądrzania się, uszczypliwości i złośliwości wyjaśniać i
odpowiadać zrozumiale dla wszystkich na zadawane pytania, bo to tylko podniesie poziom
wszystkich wędkarzy. Przecież takie forum może być nie tylko szkółką i uniwersytetem
muszkarstwa w sensie czysto wędkarskim, ale i ichtiologicznym.
Podsumowując:
1. Warto walczyć o renaturyzację, żeby przywrócić wiele zdegradowanych cieków do I Grupy,
ale wtedy eksploatacja tych najwartościowszych rzek nie może być spontaniczna ze strony
wędkarzy, podobnie jak gospodarka rybacka.
2. Warto walczyć o rewitalizację tam, gdzie z jakiś względów nie można przeprowadzić
renaturyzacji.
3. Należy dążyć do przywrócenia poszczególnym rzekom lub ich dorzeczom ras/stad pstrągów
potokowych.
Jeżeli dobrze zrozumiałem, to wtedy sporadyczne dorybienia materiałem obcym, czy procent
"osiadłej" troci wędrownej, które będą stanowiły dopływ genów z zewnątrz, nie wpłyną trwale
na zmianę garnituru genowego rasy/stada lokalnego.
Tak, dobrze zrozumiales.
Jesli wiekszosc osobnikow bedzie posiadala geny korzystne na danej wodzie, to niewielki doplyw nowych genow pozwala jedynie na taka jakby probe zmiany i jesli warunki wody sie nie zmienily to te nowe geny szybko zostana wylaczone.
Te nowe geny sa nawet potrzebne, na wypadek naglej zmiany srodowiska, bo wtedy jest wieksza szansa na przetrwanie, a jesli warunki wroca do normy to dosc szybko wroca poprzednie korzystne geny.
|
