| |
No tak Panie Mariuszu tyle, że w przeciwieństwie do różnych teorii związanych z globalnym ociepleniem, efekty restytucji łososia do naszych rzek łatwo, w sposób mierzalny oszacować. Odbywa się to każdego roku, jesienią w punktach odłowu tarlaków, gdzie pozyskuje się śladowe ilości tych ryb. To w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości rozstrzyga rezultaty jakie dała restytucja i uważam, że żadna praca, mająca znamiona naukowej, nie jest w stanie zaczarować smutnej rzeczywistości.
Rozumiem, że w naszych podłych czasach większość rzeczy się niestety zdeprecjonowała, przekroczono wszelkie możliwe granice i słowa takie jak : uczciwość, rzetelność, prawda de facto są dla wielu pustymi sloganami. Rozumiem, że każdy z nas, każdego dnia walczy o przetrwanie, często ma na utrzymaniu rodzinę, każdy z nas musi podejmować trudne decyzje, czy być w zgodzie z własnym sumieniem, czy nagiąć się do oczekiwań środowiska i przełożonego. Czy być nieugiętym i stać przez to w miejscu, czy jednak ustąpić a w efekcie iść do przodu i robić karierę. Nie wiem sam jak w trudnej sytuacji bym się zachował, dlatego jestem i będę ostatnim w okazywaniu innym pogardy. Ale niestety prawdą też jest to, że twarz w życiu ma się jedną i łatwo ją stracić, a trudno odzyskać, ot choćby np. w przypadku naukowca chcącego uchodzić za poważnego. To jak z dziewictwem, jak się je raz straci to już nie wróci. Ktoś kto raz ustąpi i da się złamać w poważnej sprawie, zrobi to z pewnością po raz drugi, trzeci itd. Takiego człowieka można lubić, można chodzić z nim na piwo, można nawet czuć się doskonale w jego towarzystwie, niestety ale można też być niemal pewnym, iż ktoś taki cię w końcu zawiedzie i pod żadnym, żadnym pozorem nie wolno mu zaufać. Pozdrawiam.
|
