| |
Panie Mundku jestem na tym forum od niedawna, ale dostrzegam w Panu jako jedynym pewien potencjał, dzięki
któremu będzie Pan w stanie zrozumieć o czym piszę. Przychodzi mi to tym łatwiej, że jestem w sytuacji Józefa K.
z ,,Procesu” F. Kafki, czy Iwana Bezdomnego z ,,Mistrza i Małgorzaty” Bułhakowa, no nieważne, krótko mówiąc
czuje się jak ktoś normalny kto znalazł się w domu wariatów. Powiem Panu w wielkiej tajemnicy, ale cicho sza –
moim zdaniem nie ma po 30 latach restytucji 100 czy 150 tarlaków łososi w jednej z przymorskich rzek. To znaczy
są, ale tak jakby na papierze. A tak dokładniej to są ale jak się pominie takie drobne szczegóły jak: dostępne
tarliska z odpowiedniej jakości substratem, dostępne powierzchnie odrostowe dla wylęgu i narybku, zmienną taką
jak śmiertelność wylęgu i narybku, średnią ilość wylęgu przypadającą na 1 m kw powierzchni odrostowej, wiedzę z
zakresu genetyki, przyjmie się założenie, które samo w sobie jest moim zdaniem nielogiczne oraz udowodni się to
posługując się wyjątkowo niedokładnie prostym wyliczeniem matematycznym pomimo, że ta dyscyplina naukowa
należy podobno do wyjątkowo dokładnych. Ale nasze ałtorytety to właśnie wszystko w jednym z opracowań
uczyniły. A był wśród nich najwyższy ałtorytet, taki Panie Mundku ichni ałtorytet ałtorytetów, którego moc w
środowisku wielka i rzeczywistość zmieniać potrafi. Umie na ten przykład zmienić nawet pochodzenie populacji
założycielskiej na której oparto restytucję łososi w Polsce.
Z czegoś się śmiejecie? Sami z siebie się śmiejecie.
|
