Nie wiem w jakim kierunku idzie na Słowacji, wiem natomiast, że między innymi dzięki surowym karom, mandatom skutecznie radzą sobie z wykroczeniami różnego rodzaju. Przypuszczam, że Ukrainiec z mojego przykładu musiał mieć coś jeszcze za uszami, bo został potraktowany ostro, ale znam co najmniej dwa inne przypadki, gdzie na przykład za wędkowanie w rezerwacie, dwóch, tym razem czeskich wędkarzy, poznało wnętrza piwnicznej celi na komisariacie w Liptovskiej Tepli.
Rzeczywiście W Norwegii kary za wykroczenia drogowe są bardzo wysokie, nawet jak na realia Norwega, ale... nie muszę chyba rozpisywać się w kwestii korzyści z tego wynikających.
Co do Brejvika i jego kary. U Norwegów nie jest ważna suwerenność kary lecz jej nieuchronność. Wykrywalność przestępstw w tym kraju jest bardzo duża, ostre karanie nie zrobi na nikim wrażenia, jeśli unikanie kar będzie łatwe. Przypuszczam, że oni nie potrzebują zaostrzenia przepisów, stawiają raczej na przestrzeganie już obowiązujących.

Nie wiem w jakim kierunku idzie na Słowacji, wiem natomiast, że między innymi dzięki surowym karom, mandatom skutecznie ....

Czytając Mastera i Ciebie dochodzę do wniosku, że kara musi być ciężka i surowa, i tylko taka. Nawet się zgadzam, po części. Skoro jest wina, to i kara. Jest dzień, to i noc. Białe też ma coś kontra. Jenak kolory są pomiędzy. Moimi ulubionymi kolorami są te, które nazywam wątpliwościami. Jest pojęcie, często praktykowane, nazywa się „okoliczności łagodzące” jest też takie „świadomość społeczna” jest i takie „premedytacja”. Dla wielu kara musi być wypadkową wielu czynników a do jej ustalania są przewidziani stosownie przygotowywani do tego, wybrani spośród wielu chętnych. Jesteś sędzią?!

Nie jestem.