Pytanie cały czas jest to samo. Lepiej "zarybić" strumień z inkubatora czy wylegiem?
Nie chodzi już o finansowe korzyści a o późniejszy efekt.
Po jakim czasie czy za sprawą jakich złych/dobrych warunków pstrąg ma powód/przymus aby spływać w dół?

Nie biorę pod uwagę tego że dorosły pstrąg wróci w to samo miejsce na tarło bo albo będzie zjedzony, albo nie
będzie miał możliwości lub powodu aby pchać się tam gdzie się "urodził".

A tak a propos żwiru. Brzegi wzdłuż koryt rzecznych są nim "wypchane po brzegi". Wrzucić (zepchnąć) je
jedynie z powrotem tam gdzie powinny być.

Pytanie cały czas jest to samo. Lepiej "zarybić" strumień z inkubatora czy wylegiem?
Nie chodzi już o finansowe korzyści a o późniejszy efekt.
Po jakim czasie czy za sprawą jakich złych/dobrych warunków pstrąg ma powód/przymus aby spływać w dół?

Nie biorę pod uwagę tego że dorosły pstrąg wróci w to samo miejsce na tarło bo albo będzie zjedzony, albo nie
będzie miał możliwości lub powodu aby pchać się tam gdzie się "urodził".

A tak a propos żwiru. Brzegi wzdłuż koryt rzecznych są nim "wypchane po brzegi". Wrzucić (zepchnąć) je
jedynie z powrotem tam gdzie powinny być.
Małe strumyki? należy kierować się ekonomią, niekoniecznie przekładającą się na pieniądze.
Pstrąg nie ma przymusu, ma instynkt. Jak zaczyna brakować mu miejsca spływa. Taka jego natura. Tak było jest i będzie, chociaż po wypowiedziach miszczóf tego forum mam wątpliwości... Chyba próbowali spływać, ale im nie wyszło...

"Pstrąg nie ma przymusu, ma instynkt. Jak zaczyna brakować mu miejsca spływa. Taka jego natura. Tak
było jest i będzie, chociaż po wypowiedziach miszczóf tego forum mam wątpliwości... Chyba próbowali
spływać, ale im nie wyszło..."

Chodziło mi bardziej o to czy jak pstragowi jest "za dobrze" czy nie trzeba go odłowić i przerzucić żeby można
było dalej "siać" nowe życie. Sam na pewno nie będzie się chciał wynieść chyba że rozmiar miejscówki będzie
niezgodny z jego rozmiarem.

I na tym polega idea "metody wrocławskiej". Zanim zarybisz potok nowym wylęgiem, należy odłowić maksymalnie dużo większych ryb, które w nim mieszkają. Zasada jedzenia wylęgu jako "robaka" jak pisałem wcześniej obowiązuje.
Dodatkowo dochodzi efekt pójścia na skróty. Z wylęgu do narybku pstrąg rośnie szybciej w tych małych dopływach. Później odwrotnie, szybciej w rzece głównej. Wychodzi około rok do przodu.
Narybek odłowiony w małych potokach jest o niebo lepszy od tego z hodowli. Co z tego? Rozliczenie w Wodach Polskich sztuki jest cennikowe.
Niewiele jest miejsc w Polsce, gdzie taką robotę u podstaw (odłowy, później zarybienia) się wykonuje. U nas ponad 30 lat w ciągłości.
Jednocześnie ludzie się zniechęcają kiedy widzą jak jedna w roku (a zwykle jest ich więcej) awaria oczyszczalni niweczy ich pracę. Jak tamy bobrowe odcinają tarlakom z większej rzeki dotarcie do tarlisk. To są realne problemy, a nie wydumki forumowe.
Ja to robię dla zasady, chociaż wydarzenia z tej zimy mocno podcięły mi skrzydła.

I na tym polega idea "metody wrocławskiej". Zanim zarybisz potok nowym wylęgiem, należy odłowić
maksymalnie dużo większych ryb, które w nim mieszkają. Zasada jedzenia wylęgu jako "robaka" jak pisałem
wcześniej obowiązuje.
Dodatkowo dochodzi efekt pójścia na skróty. Z wylęgu do narybku pstrąg rośnie szybciej w tych małych
dopływach. Później odwrotnie, szybciej w rzece głównej. Wychodzi około rok do przodu.
Narybek odłowiony w małych potokach jest o niebo lepszy od tego z hodowli. Co z tego? Rozliczenie w
Wodach Polskich sztuki jest cennikowe.
Niewiele jest miejsc w Polsce, gdzie taką robotę u podstaw (odłowy, później zarybienia) się wykonuje. U nas
ponad 30 lat w ciągłości.
Jednocześnie ludzie się zniechęcają kiedy widzą jak jedna w roku (a zwykle jest ich więcej) awaria
oczyszczalni niweczy ich pracę. Jak tamy bobrowe odcinają tarlakom z większej rzeki dotarcie do tarlisk. To są
realne problemy, a nie wydumki forumowe.
Ja to robię dla zasady, chociaż wydarzenia z tej zimy mocno podcięły mi skrzydła.

Może w takim razie zarybiac większa rzekę od razu narybkiem.
Widząc teraz że wcale nie jest to takie proste wypadałoby być "naturą" i .... jak w naturze, jeden roku tarła się
udaje, kolejny (-ne) nie bardzo. Wtedy odpada odmawianie większych rybek aby nie pożerały wyklutych larw.
Chyba jednak "sianie" ikry jest chyba korzystniejsze niż wpuszczanie wylęgu. Odpada trudniejsze rozkładanie
odpowiednich ilości, regulowanie termiki wody, przemieszczanie się z wylegiem.
Jest jakiś schemat ile osobników wylęgu ma być na dany obszar wody? Czy zależy to mocno od żyzności
wody?

Co do oczyszczalni-dlatego pisałem o strumieniach. Tam jeszcze ich nie ma. Strumyków małych jest jeszcze
trochę, choć nad nimi teź "rosną" domy.

A tak a propos żwiru. Brzegi wzdłuż koryt rzecznych są nim "wypchane po brzegi". Wrzucić
(zepchnąć) je jedynie z powrotem tam gdzie powinny być.


Ze żwirem jak z pstrągiem, jest jakaś przyczyna, że nie chce przebywać w korycie, i ich spychaniem ani
zarybianiem do tego, na dłuższą metę, nie zmusisz.

@mart
Nie mówię regularnie. Wystarczy wydaje mi się raz na 5-10lat. Po tym czasie sam się przemieści aż znowu
wyląduje "na brzegach".
Erozja dna spowodowana przez czas i narzędzie (przepływ wody) zawsze będzie zmierzać do tego że dno
będzie się obniżać a wszystko co luźne zepchnięte zostanie w dół i na boki (brzeg).
Dlatego tez wydaje mi się że brzegi powinny być spychane do koryta jeżeli są oczywiście żwirowo-kamienne.
W innym przypadku czekając i przyglądając sie erozji dojdziemy do tego że zobaczymy "płytę lotniska" na
której będzie cudem zobaczyć kamień.
Inna rzeczą jest to że "brzegi" ówczesnych rzek są zabudowane i prędzej je umocnią, zabetonują i wzmocnią
niż dom i dobytek wyląduje w wodzie.

Żwir na brzegach powinien brać się z koryta ... tam przecież działają "młyny kulowe", które rozdrabniaja skały ... ale pod warunkiem, że energia wody jest wystarczająca - to nie dzieje się kiedy przepływy podstawowe są mizerne,a woda sączy się między kamieniami, zamiast je toczyć ... Pamiętam podkarpackie rzeki, które nawet w lecie niosły tyle wody, że trzeba było znać bród żeby je pokonac w woderach "biodrówkach" ... jakiś czas później można je w prawie dowolnym miejscu przejśc w wellingtonach do pół łydki, a w wielu miejscach wręcz w trampkach po kamieniach ... I czemu się dziwić?

Pozdrawiam serdecznie

Jerzy Kowalski

Niestety, wszystko się zgadza.
Zlewnia i lekkie zmiany klimatu. Sucho bez deszczu, źle bo nie ma wody. Deszczowo źle bo woda mętna.

Co do mętności. Lepiej znoszą ja rybki małe będące wyżej w strumieniach czy większe w większej rzece?
Chodzi wyłącznie o pstrągi.

Niestety, wszystko się zgadza.
Zlewnia i lekkie zmiany klimatu. Sucho bez deszczu, źle bo nie ma wody. Deszczowo źle bo woda mętna.

Co do mętności. Lepiej znoszą ja rybki małe będące wyżej w strumieniach czy większe w większej rzece?
Chodzi wyłącznie o pstrągi.


Jak już na przepływy zeszło, to sucho jest i po deszczu ... Przyspieszanie spływania wody z terenu do koryt rzecznych oraz próby jak najszybszego "spuszczania wody do morza" skutkują właśnie tym ... Zaś zmiany w spływaniu wody do koryta rzeki doprowadzają do mniejszych przepływów podstawowych oraz szybciej narastających i dużo wyższych ale krócej trwających wezbrań w porównaniu do przepływów w korycie w warunkach względnie dużej chłonności doliny. Postaram się załączyć obrazek.

Z kolei szybciej narastające, wyższe przepływy szczytowe po deszczu stwarzają większe ryzyko wezbrań i powodzi, co prowokuje żadania "regulacji" ... w wyniku "regulacji" przepływy podstawowe są coraz niższe, a wezbrania coraz większe ...

W normalnych warunkach stanu koryta i doliny rzeki woda po deszczu powinna byc nieco wyższa i najwyżej na krótko brudna ... Tak "działają" rzeki płynące wśród "buforów" takich jak żwirowiska, lasy, bagnsa, łąki ... w nienormalnych - brudzi się obrywając brzegi i niosąc muł ...

Zaś co do ryb - małe wylęgają się w małych strumieniach właśnie po to, żeby przepływy były możliwie stabilne, bez zmętnień, dostęp do pozywienia był stały, a chętnych do pożarcia "robaków" nie było ... Większe jakoś musza sobie poradzić i radzą sobie ... choć lepiej jak nie muszą w mule ...

Pozdrawiam serdecznie

Jerzy Kowalski

I jeszcze obrazek z przepływami - linia przerywana to niezurbanizowany teren, czerwona - zurbanizoowany. Qb - róznica przepływu podstawowego, a Qp - róznica przepływy szczytowego, zaś Tp - czas do przepływu szczytowego. W lewym, górnym rogu zaznaczony czarnym słupkiem opad deszczu.

Pozdrawiam serdecznie

Jerzy Kowalski

I jeszcze obrazek z przepływami - linia przerywana to niezurbanizowany teren, czerwona - zurbanizoowany. Qb - róznica przepływu podstawowego, a Qp1 - różnica wielkości przepływu szczytowego, zaś Tp1 - róznica czasu do przepływu szczytowego. W lewym, górnym rogu zaznaczony czarnym słupkiem opad deszczu.

Pozdrawiam serdecznie

Jerzy Kowalski

Skomplikowane to i do tego dużo niesprzyjających warunków. Ręce opadają i pomysłów brakuje na cokolwiek
aby coś zmienić na lepsze.
Zastanawiam się czy gdyby zaryzykować i wpuszczać wylęg bezpośrednio do dużej rzeki w miejsca gdzie jest
dużo kryjówek (np. roślinność) nie byłoby lepiej.
Odpadałaby niepewność czy ogrom pracy włożony w strumienie nie poszedł na marne za sprawa stanów
wody. Do tego strumienie trzeba odławiać aby "zasiać" narybek, odłowione ryby przerzucać, mieć mobilny
dostęp do długich odcinków, dużo chętnych do pracy społecznej która i tak nie wiadomo czy da jakieś efekty.
Lipa.

To może jednak selekty? Żeby nie udawać niczego ani nie uznawać, że "nic się nie stało" ... Byle nie było tak jak ponad pół wieku temu, ciągle aktualnie, pisał Sławomir Mrożek w "Indyku" ...

To może jednak selekty tęczaka?

Selekty.
Przecież to mięso armatnie. Nie dla wędkarzy a dla szkodników wędkarskich (ptaków, drapieżników).
Jeżeli mamy wpuszczać selekty pstrąga czy lipienia, możemy również wpuszczać szczupaka, tęczaka.
Wolałbym jednak zachować choćby pojedyncze dzikie ryby w górnych odcinkach potoków niż bawić się w
hodowców i konsumentów trzody.

Mam (miałem) wspaniały pomysł aby każde Koło miało "swoje" wody pod tzw opieką i gospodarowało na nich
w sposób określony przez Okręg, pod ich nadzorem. Upada jednak ten pomysł na samym starcie bo ... za
dużo zakazów w zamian za ... nic. Myślę że niewielu zmusiłby do darmowych prac na rzecz Okręgu.
Może gdyby zacząć od pojedynczych kroczków typu: zakaz zabijania ryb przez przyjezdnych nie
zamieszkałych i nie pracujących wedkarsko na rzecz Okręgu, podniesienie składek dla tych którzy chcą
korzystać z wód górskich bez pracy na ich rzecz.
Marzenia które pewnie zdałaby egzamin w dłuższym czy krótszym czasie gdyby nie ryzyko że warunki
środowiskowe i gospodarcze na dorzeczu mogą zniweczyć wszelkie ludzkie wysiłki i ogrom włożonej przez
nich pracy.

Proponuję małą modyfikację, pogrubioną czcionką w oryginalnym tekście.


Może gdyby zacząć od pojedynczych kroczków typu: zakaz zabijania ryb przez przyjezdnych i
miejscowych nie pracujących na rzecz Okręgu.

Może gdyby zacząć od pojedynczych kroczków typu: zakaz zabijania ryb przez przyjezdnych nie
zamieszkałych i nie pracujących wedkarsko na rzecz Okręgu, podniesienie składek dla tych którzy chcą
korzystać z wód górskich bez pracy na ich rzecz.

Podniesienie składek czy ograniczenie dostępu do wód górskich dotyczy wszystkich. Miejscowych i gości
którzy nie wykażą się minimalną choćby praca na rzecz tych wód.
Wpuszczanie selektów nie podniesie szacunku do ryb szlachetnych i nie ograniczy rozsądnego korzystania z
wód w których te ryby występują. Pogłębi patologie "płacę/ wymagam/ chcę/ należy się".

Wpuszczanie selektów nie podniesie szacunku do ryb szlachetnych i nie ograniczy rozsądnego
korzystania z wód w których te ryby występują. Pogłębi patologie "płacę/ wymagam/ chcę/ należy się".


Arek,
Prywatnie uważam, że ideałem byłoby mieć jedno i drugie, czyli patologiczną komercję z selektami,
najlepiej mieszanymi pstrąg-tęczak, która zarabiałaby na siebie i na na utrzymanie mateczników,
przyjęłaby na siebie główną presję, a tęczak dodatkowo mógłby powiększyć obszar łowisk P&L o te
wody, gdzie PL nie są już w stanie egzystować, i wspomniane mateczniki, z dzikimi populacjami i
ograniczonym dostępem, limitem wejść, wyłączeniami, jedną muchą, zakazem organizacji zawodów itp
itd i jednocześnie specjalną ochroną. Ale na to trzeba dwóch rzeczy, urealnienia wysokości składki i
legalności zarybień tęczakiem.

"Prywatnie uważam, że ideałem byłoby mieć jedno i drugie, czyli patologiczną komercję z selektami,
najlepiej mieszanymi pstrąg-tęczak, która zarabiałaby na siebie i na na utrzymanie mateczników,
przyjęłaby na siebie główną presję, a tęczak dodatkowo mógłby powiększyć obszar łowisk P&L o te
wody, gdzie PL nie są już w stanie egzystować, i wspomniane mateczniki, z dzikimi populacjami i
ograniczonym dostępem, limitem wejść, wyłączeniami, jedną muchą, zakazem organizacji zawodów itp
itd i jednocześnie specjalną ochroną".

Zgadza się. Gospodarz powinien ocenić na jakiś wodach takie komercyjne miejscówki mogły by być. Sanu
jakoś nie widzę bo za dużo ma dopływów z których spływałyby dzikie ryby, które bez szczególnej ochrony i
kontroli też zostalyby zbyt szybko spożyte.

"Ale na to trzeba dwóch rzeczy, urealnienia wysokości składki i legalności zarybień tęczakiem".

Wysokość składek to za mało. Trzeba jeszcze dużo poświęcenia i fachowej ludzkiej pracy, a ta jest najdroższa.

Ważnym i najpilniejszym wymogiem tej chwili jest wg mnie całkowite ograniczenie zabijania pstrąga i lipienia.
Jeżeli nie mogą powstać odcinki/wody "No Kill" to wypadałoby w końcu ustalić że ryba zabita, pozyskana i bez
tzw. znaczka (opłaty licencjnej) jest ryba skradzioną oraz powinny być wycenione stawki za sztukę aby każda
taka kradzież kończyła się odpowiednią karą finansową. "Znaczek"- taśmy do jednorazowego użytku byłyby
limitem wykupionym przy zezwoleniu jako tzw. "odstrzał". Tylko w taki sposób możemy mówić o rzeczywistej
kontroli nad tym co dostaje legalnie "w pałę" i znika z wody. Rejestry wszelkie można sobie prowadzić w
przedszkolach lub szkołach podstawowych bo ich prawdziwość jest żadna.

Wysokość składek to za mało. Trzeba jeszcze dużo poświęcenia i fachowej ludzkiej
pracy, a ta jest najdroższa.

Ważnym i najpilniejszym wymogiem tej chwili jest wg mnie całkowite ograniczenie
zabijania pstrąga i lipienia.


Dlatego właśnie, że potrzeba fachowej ludzkiej pracy, trzeba mieć pieniądze aby tę
pracę opłacić, czyli drastycznie zwiększyć wysokość składek, co przyczyni się też do
ograniczenia presji.
Piszesz też o całkowitym zakazie zabijania oraz o systemie znaczków... A kto by
tego dopilnował w obecnym systemie? Byłoby to tak samo fikcyjne jak dzisiejsze
rejestry.
Ja myślę, że należałoby zabrać poszczególnym kołom tę ilość wód, które posiadają -
u mnie koła mają ich bardzo dużo, co w konsekwencji uniemożliwia prawidłowe nimi
gospodarowanie. W moim pomyśle, moje koło ma 1 obwód na rzece i o niego dba.
Ustala duuużo wyższą składkę z możliwością rabatu za pracę na rzecz. Wchodzi w
komitywę (bo miałoby taką prawną możliwość) z lokalnymi władzami, które
rozwijając region, dbałyby też o rzekę i z tego czerpałyby też profity. Ostatecznie to
koło wynajęłoby lokalną formę ochroniarską, która w ramach abonamentu,
odwiedzałaby rzekę np. 2 razy w tygodniu w przypadkowych porach...

Oczywiście w tym wszystkim chciałbym też widzieć tęczaka, który byłby ochroną
rodzimych gatunków, atrakcją wędkarską i ekonomiczną szansą realizacji tej pięknej
wizji. Pozdrawiam!

Zapomniałem dodać, że pieniądze że składek trafiałyby do budżetu koła, a na jego
wodzie (W ramach licencji) mogliby łowić tylko jego członkowie. Koledzy spoza koła
musieliby wykupić dodatkową, limitowaną licencję.
Dzięki temu rzeką opiekowaliby się muszkarze, stawem karpiarze itd.

A co byłoby gdyby Koła nie chciały, nie mogły, nie sprawdzałaby się tak jak wymagałby tego od nich Okręg/
dzierżawca-gospodarz? Musi być jakiś impuls żeby im się chciało. Co mogłoby nim być? Na pewno nie ryby
których nie ma. Opcja wyższe/ niższe składki w zamian za prace na rzecz wód, jak najbardziej.
Koła teraz przy braku ryb są niczym. Całkowita ludzka rozsypka zmierzająca w kierunku ich likwidacji. Nic tak
nie wkurwia miejscowych jak to że obcy przyjadą i wybiorą rybę zgodnie z prawem., za sprawą "reklamy"
medialnej, reklamy gospodarza (zawody), bo wolno, bo jest. Od zawsze.

I jak tu pracować dla kogoś samemu będąc nadto ograniczanym "z góry". Tak to na pewno nie pojdzie.
Samemu nie chce mi się mieć "z tym" (wysiłek na rzecz wszystkich) cokolwiek wspólnego gdy ktoś liczy mi ile
razy mogę wyjść pospacerować z wędka na swoich wodach.

W mojej wizji okręgów mogłoby w ogóle nie być, tylko samoistne Koła opisujące się
swoją jedną, Max dwiema wodami. Impulsem dla nich byłby wolny rynek. Jeśli źle by
się działo, odpłynęliby członkowie, a koło straciłoby dzierżawę. Ryb też by nie
zabrakło, bo sytuację ratowałby tęczak oraz współpraca z samorządem, który też o
wodę musiałby dbać, chcąc czerpać z jej możliwości.

W mojej wizji okręgów mogłoby w ogóle nie być, tylko samoistne Koła opisujące się
swoją jedną, Max dwiema wodami. Impulsem dla nich byłby wolny rynek. Jeśli źle by
się działo, odpłynęliby członkowie, a koło straciłoby dzierżawę. Ryb też by nie
zabrakło, bo sytuację ratowałby tęczak oraz współpraca z samorządem, który też o
wodę musiałby dbać, chcąc czerpać z jej możliwości.

Okręgi utrzymywane ze składek mogłyby jedynie służyć kołom pomocą prawną,
ichtiologiczną lub utrzymywać hodowlę dla pozyskiwania materiału zarybieniowego.

Kół na dzierżawę i utrzymanie wód na pewno nie stać. Może jakieś bajorka, na pewno nie wody bieżące czy
duże zbiorniki. Tego jestem pewien.

Kół na dzierżawę i utrzymanie wód na pewno nie stać. Może jakieś bajorka, na
pewno nie wody bieżące czy
duże zbiorniki. Tego jestem pewien.


W obecnym systemie może i nie stać, choć za dzierżawę niektórych wód (np. u
mnie) to są śmieszne kwoty i przy założeniu 1 koło=1woda, byłoby stać. Gdyby
jeszcze zmienić prawo - podnieść do realnych rozmiarów składki i dać możliwości
takiego gospodarowania, że lokalne władze musiałyby wspierać koło-właściciela
wody, by móc z akwenu korzystać, dalibyśmy radę!

Właścicielem wody jest Państwo. Koło może być tylko właścicielem/gospodarzem ryb.
Przy dzierżawie może i gruntu choć znawca tego tematu nie jestem. Chęci i marzenia masz dobre.

Z ciekawości zapytam, chociaż niestety znam odpowiedź.
Masz jakiekolwiek pojęcie o prawie w zakresie tego o czym piszesz?
Pociesz się nie jesteś osamotniony. O braku pojęcia prawa w tym zakresie świadczą bzdury wypisywane przez wypowiadających się w tym wątku prawników.

Z ciekawości zapytam, chociaż niestety znam odpowiedź.
Masz jakiekolwiek pojęcie o prawie w zakresie tego o czym piszesz?
Pociesz się nie jesteś osamotniony. O braku pojęcia prawa w tym zakresie świadczą
bzdury wypisywane przez wypowiadających się w tym wątku prawników.
Nie wiem o co pytasz? Czy chcesz zarzucić mi nieznajomość prawa związanego z
operatami wodnymi? Jeśli tak, nie musisz tego robić. Nigdy nie twierdziłem, że się
na tym znam. Przedstawiłem tylko mój pomysł, który odbiegł i tak od głównego
wątku tej ciekawej rozmowy. Zaznaczyłem jednak, że jeśli miałby mieć sens
wymagałby sporych zmian prawnych (przy obecnym rzecz niemożliwa). Zresztą to
tylko takie koleżeńskie pogaduchy, bo powiedzmy sobie wprost, że chociażby
chciejstwo wędkarzy (to tylko jedna z wielu przeszkód) i znikoma świadomość, nie
pozwoli na podobne rozwiązania. Lepiej przecież za 300 zł łowić na wszystkie
możliwe sposoby, w wielu miejscach, przez 365 dni, betonować, regulować, śmiecić,
a następnie dziwić się, że nie ma ryb i wspierać wydumane zakazy np. wpuszczania
tęczaka z troski o te unikatowe, dziewicze wody, jakie mamy.

Mariusz, też widzę te pytania, problemy, ceny. Problem bywa inspiracją.