| |
W Słupi corocznie przystępuje do tarła około 100-200szt tarlaków łososia, skuteczność
tarła od dziesięciu co najmniej lat jest potwierdzana przez IRŚ w ramach monitoringu na
dwóch wytypowanych stanowiskach referencyjnych.
Jeżeli chodzi o skuteczność naturalnego tarła łososi w dolnej Słupi, to rzeczywiście została
ona naukowo potwierdzona. Jeżeli chodzi o zakaz zabierania łososi tamże, to należy go
przestrzegać i tyle - Roma locuta causa finita. Natomiast co do pozostałych kwestii, to mogę
zaproponować zapoznanie się z opracowaniem z 2009r., które sankcjonuje pewne fakty
oraz stawia tezy, które wg mojej wiedzy są nie do obronienia:
.http://www.infish.com.pl/wydawnictwo/Archives/Fasc/work_pdf/Vol17Fasc4/Vol17-Fasc4-
%20w14.pdf Z tegoż opracowania można się dowiedzieć o tym, iż:
1.,,(...)The salmon restoration program in Poland was based on the Lithuanian population,
which is relatively close in geographical terms(...)
2. .(...)The fish released in recent years originate from the Daugava River(...)
3. (...). Thus, in accordance with calculations by Chełkowski (1966), which indicate that the
share of salmon in salmon and sea trout catches in the Słupia River did not exceed 1%.
Taking into account the certain number of sea trout that did not reach Słupsk, the total
number of these fish would indicate that there were about 100 individuals of salmon. It
seems that this is relatively few and very close to the minimal effective population size,
which, for salmon, is 150 spawners annually (Verspoor et al. 2007)..
4. (...)Everything indicates that the principle salmon spawning grounds are located in the
lower Słupia in relatively deep waters, and that a insignificant number of salmon pass the
Słupsk area(...)
Z tego co mi wiadomo:
Ad1. Program restytucji łososi w Polsce oparty był na POPULACJI ŁOTEWSKIEJ a nie
litewskiej
Ad2. ,,Ostatnimi laty”, a tak dokładnie od wiosny 1990 roku do Słupi wpuszczany jest
materiał zarybieniowy pochodzący od tarlaków z Daugawy.
Ad3. Przyjmując nawet takie założenie to należy wiedzieć, iż tak dokładnie to ta wartość
wynosiła 0% - 0,64%, a więc będąc precyzyjnym 0,64% ze średniej arytmetycznej sumy
liczb 8000 i 6000 wynosi ~ 45 tarlaków. I po odjęciu od tego ilość łososi pozyskanych na
przepławce w Słupsku (czyli w przybliżeniu w porywach do kilkunastu sztuk) mamy liczbę
określającą ewentualne/potencjalne/teoretyczne (niepotrzebne skreślić) tarlaki łososi w
dolnej Słupi w latach 2006-2008.
Ad4. Zasadnicze tarliska anadromicznych ryb litofilnych z rozległymi żerowiskami dla wylęgu
i narybku znajdywały się kiedyś, niewykluczone, że przed budową sieci elektrowni wodnych
na tej rzece, w górnych partiach dorzeczy, gdzie spadek dna mający wpływ na prędkość
przepływu wody, która z kolei wpływa na charakter dna tj. min. średnicę substratu oraz
natlenienie wody, optymalny. Z tego co czytałem to dla rzek europejskich w jednolitą regułę
spadków ujął to Huet. To właściwe uziarnienie substratu to jeszcze zresztą nie wszystko,
ponieważ równie istotna jest baza pokarmowa, czyli warunki determinujące odrost wylęgu i
narybku. W dolnych odcinkach możemy mówić o tarliskach zastępczych (rezerwowych) a
piasku, iłu, zawiesiny niesionych z wysoką wodą, które mają zabójczy wpływ na inkubującą
się ikrę, akurat nie brakuje.
Warto też zdać sobie sprawę z dwóch rzeczy:
a) W niskoenergetycznej, morenowej rzece nizinnej jaką jest Słupia poniżej Słupska nie ma
odpowiednich warunków środowiskowych do utworzenia tam kiedykolwiek
smorekrutującego się stada łososi w liczbie 150 szt. Gdyby takie warunki istniały, to
prawdopodobnie w latach sześciedziątych nie wyginęłyby, o czym pisze prof. Chełkowski
łososie pochodzące z dorzecza Renu, a dużo wcześniej populacja autochtoniczna.
b) z tego co mi wiadomo użytkownik rybacki w ramach operatu, ma corocznie obowiązek
zarybiania rzeki smoltami łososi.
Warto pamiętać też o tym, że warunkami udanej restytucji jest między innmi:
1. Poprawny wybór populacji założycielskiej, w przypadku cyklu życiowego łososi
pierwszych ryb pochodzących z naturalnego tarła można było się spodziewać po ok. 6
latach ( Rzepkowska)
2. Udrożnienie dorzecza i istnienie, stworzenie(?) tym rybom odpowiednich warunków
środowiskowych zapewniających samorekrutującą się populację.
Obydwa warunki w moim odczuciu nie zostały lub nie mogą być spełnione, więc naprawdę
nie wiem na jakiej podstawie można w ogóle sugerować możliwość utworzenia
samoutrzymującej się populacji łososi w dolnej Słupi. Pozdrawiam
|
