Tutaj pstrążek z naturalnego tarła taki do porównania z wielkością narybku troci.

Myślę, że te dwa zdjęcia mówią wiele, jeśli nie wszystko o tym, czym
są zarybienia hodowlańcami i czemu pomimo sypania milionami
takich cherlaków nasze wody pustoszeją.

Zgadzam się co do "siły" narybków z natury lecz nigdy nie podszedłbym do tematu zero/jedynkowo.
Jest jedno ale: gdyby nie te hodowlańce w wielu rzekach na południu potokowce i lipienie byłyby historią.
Znam tez przykłady wód, gdzie pstrągów nigdy nie było a teraz zarybia sie tam 10000 szt. wylegu o
wartości 1000 zl i pozwala to na utrzymanie dość stabilnej populacji

Zasadnicze pytanie na jakie powinien odpowiedzieć gospodarz wody to jakie koszty poniesiono przy każdej z
metod i jaka jest jakość uzyskanej populacji?
Mamy pięć koncepcji: stwarzanie warunków do naturalnego tarła czyli sypanie żwiru , obsadzanie ikry,
zarybienia wylęgiem, zarybienia podrośniętym narybkiem i zarybienia selektem.
PZW stosuje w 99% najdroższe i najmniej efektywne rozwiązania.

A które sa najtańsze i najbardziej efektywne?
Sypanie żwiru jest tanie pod warunkiem, że robią to wariaci jak Zieleniak czy Wysocki. Wtedy jest prawie
za darmo bo załatwili żwir i roboty nie liczą. U nas stworzenie 10 tarlisk kosztowało 516 tys. plus koszty
projektów itp. Tanio więc nie było.
A potokowe zarybiamy we wszystkich asortymentach. Ok. 1 miliona wylęgu, 100 tys. narybku i 1,5 tony
starszych. Ikry do żwiru nie wkładamy bo co roku widać w tarliskach tarło dzikich ryb.
Nie pojmuje dlaczego w 99% wybieramy najdroższe rozwiązania?

Na Rabie proporcje są jeszcze gorsze: około 3 mln. PLN za udrożnieie dwóch zapór, po obniżeniu jednej z nich 17 tysięcy metrów sześciennych żwiru samodzielnie przedostało się do potoku, w którym za dalsze 200 tysięcy zbudowano skłony bystrzy dla zatrzymania tego żwiru. woda ciągle za ciepła dal lipieni, a wędkarze nie chcą brać potokowców, a nie mogą brać rasy myslenickiej. Stąd 400 kg rocznie tęczaków (z ograniczeniem do 800 sztuk) - żeby wędkarze mogli cokolwiek sobie zabrać. A zarybienie potokowymi? 20 tysięcy narybku letniego i 150 kg tarlaków potokowców razy myslenickiej, której i tak nie wolno zabierać.
Nie wspominam o wodzie: z roku na rok coraz gorsza, coraz więcej ściekow komunalnych.

Cześć Józefie,
różnica jest taka że Ty jesteś ze swojej roboty rozgrzeszony a ja jestem PZW i bez względu na warunki co
bym nie zrobił to ...

Nie twierdzę, że temat jest zerojedynkowy. Są wody, które bez
zarybień nie pociągną. Boję się tylko o jedno i tu prosiłbym o
wyjaśnienie jak to jest w PZW. Mianowicie jakimi kryteriami kieruje
się Związek w wyborze dostawcy materiału zarybieniowego?

Nie wiem jak jest we wszystkich okręgach. Mogę powiedzieć o kilku.
Przemyśl i Tarnobrzeg wysyłał zapytania o cenę. Lublin od wiek wieków brał ryby z Folusza a poprzedni
ichtiolog twierdził, że najważniejsze są "nurty hodowlane" i nie należy ich zmieniać.
Generalnie liczy się cena i koszty zarybienia/dojazdu. jakość materiału sprawdza się zawsze przy
odbiorze.
U nas głowacice odbieramy raczej tam gdzie jest albo Sącz albo Zakopane.

Taki np. Okręg Bielsko-Biała bawi się w partyzantkę od lat. Nie ma własnych hodowli bo wysprzedał i materiał
kupuje, czyli jest zdany na łaskę producentów ryb konsumpcyjnych. I mamy takie oto kwiatki w postaci
tęczaków i źrodlaków zamiast potoków. Operaty zrealizowane, papiery czyste. Pocałujta w dupe wójta.

Bielsko nie sprzedało ośrodków tylko je wydzierżawiło. Teraz ma ryby, pieniądze i święty spokój.
A my jak chcemy zrobic lipienia to musimy mieć tarlaki itd.

Od lat monitorujemy narybki (właściwie to IRŚ), wielkość wrześniowych toci 0+ wacha się od 4 do 12 cm, w
niektórych lesnych ubogich strumieniach zazwyczaj wielkość bliższa jest do tych mniejszych na łąkowych
odcinkach często mają ponad 10cm. Duże narybki mają szansę spłynąć do morza jako jednoroczne smolty,
pozostałe spłyną jako dwulatki czasami trzylatki. Dzięki temu w przypadku nieudanego tarła przyroda ma
bufor.Wszelkie rozmiary są potrzebne w przyrodzie, tylko ludzie mają schizę na punkcie wielkości

Wielkość narybku w tym roku nie odbiegała od średniej. Były małe ale i bardzo duże, nawet 20 cm. To te
co zjadały braciszków.
A dostawce narybku zawsze można zmienić. Sędzia główny może wszystko!

Lipionków,( palczaków) na kilogram wchodziło ponad sześćset sztuk. Pstrążków około czterystu.