"Jak się w jakiejś dzikiej krainie pojawi biały człowiek to od tego momentu jej dni są już policzone. W
kwestii przyzwoitości, jest pewna skala rzeki, poniżej której łowienie w niej ryb jest nie fair w stosunku
do nich."
Jak w wielu sprawach zgadzam się z Martem, tak tu mam inne zdanie i jego argumenty absolutnie mnie
nie przekonują. Owszem, ale to jeszcze zależy kim będzie ten człowiek i jaka będzie jego świadomość.
Nie umniejszam roli wiedzy książkowej, internetowej, ale proszę mi powiedzieć jak wyedukować małego
mieszczucha, a tacy już w naszym społeczeństwie przeważają, bez bezpośredniego kontaktu z małym
strumykiem lub bajorkiem, gdzie widać jak na dłoni jak one funkcjonują i jak krucha jest ich natura?
Mam czekać aż mój wnuk zacznie chodzić do szkoły, kiedyś na uczelnię, może zainteresuje się
wędkarstwem, może nie. Może trafi nad San, Dunajec, jakąś inną większą rzekę, gdzie zobaczy tylko
skutki szkodliwej działalności człowieka? Jak go nie zabiorę nad siurek i stawek, nie pokażę jego
mieszkańców, nie wytłumaczę jak ważną rolę spełniają, to ich los będzie łatwy do przewidzenia. A
nawet jak mu padnie pierwszy złowiony na muchówkę (jest i czeka na niego) pstrążek lub pierwszy
mały okonek wyjęty z bajorka spinningiem (też jest i na niego czeka), to też będzie to dla niego nauczką
na przyszłość. Granic przyzwoitości nie wyznacza wielkość rzeki i ryb, które w niej żyją, ale nasz
szacunek dla nich.