| |
Metoda sprawdzona, bardzo skuteczna, i dająca nadzieję na chociażby częściowe przywrócenie lipienia tam,
gdzie jeszce są warunki dla jego bytowania. Przede wszystkim efektywność w postaci uzyskania
samodzielnych i od pierwszej sekundy życia przystosowujących się do danych warunków ryb jest
niewspółmiernie większa do zarybień rybami sztucznie hodowanymi w betonowych basenach. To prosta
ekonomia. Ile ryb za ile pieniędzy dożyje do dojrzałości płciowej i "wyprodukuje" kolejne pokolenia.
Jako główny czynnik zaniku populacji można przyjąć brak warunków do naturalnego tarła z różnych
względów. Przekształcenia antropogeniczne, brak możliwości migracji, brak substartu tarłowego, okresowy
wzrost temperatury redukujący stado tarłowe, okresowy wzrost ilości drapieżników, itd. Czynników jest o wiele
za dużo. Generalnie mamy problem z naturalnymimstadami tarłowymi.
Co możemy zrobić? Nie rozbierzemy barier, nie obniżymy temperatury globalnej, nie usuniemy wszystkich
kormoranów, wydr, czapli, nurogęsi i innych drapieżników. Możemy natomiast postawić inkubator na dopływie i
cieszyć się powrotem ryb, chociażby częściowym. Po jakimś czasie wsparcia efekt może być zdumiewający,
zależy od determinacji i systematyczności.
Metoda oczywiście nie gwarantuje sto procent sukcesu. Gwarantuje 100% satysfakcji z poczynionych
wysiłków. Mało co cieszy bardziej niź złowienie dzikiej ryby ze świadomością, że udało się jej, przy swojej
pomocy przyjść na świat i dorosnąć do fajnego rozmiaru.
Odpowiadając na pierwsze wątpliwości:
1.inkubatory lipieniowe nie zamarzają, inkubacja odbywa się w maju, temperatura powietrza jest wtedy
wiadomo jaka,
2.inkubator nie jest zagrożony wezbraniem wody, jest umieszczony poza korytem cieku, optymalnym miejscem
jego umieszczenia są dopływy, gdzie przybór wody nie jest gwałtowny, ale lokalizacja jest przede wszystkim
związana z odpowiednimi warunkami dla wzrostu wylęgu i narybku,
3. jest to najbardziej z możliwych zbliżona do naturalnej metoda "powołania" na świat, zapewnia w dużym
stopniu selekcję naturalną, która jest zminimalizowana w przypadku sztucznych chodowli. Tam każdy, nawet
najsłabszy osobnik jest sztucznie podtrzymany przy życiu stając się mało wartościowym z punktu widzenia
przeżywalności w naturze. Z inkubatora mają szansę wyjść tylko najsilniejsze osobniki, czyli najcenniejsze bo e
zdolne do przetrwania. Słabe giną w trakcie procesu rozwojowego w sposób naturalny.
4. Niestety nie ma możliwości, tak jak w naturalnym tarle uzyskania efektu doboru naturalnego. Jesteśmy
skazani na ikrę zaoczkowaną, czyli nie mamy wpływu na genetykę materiału. To jest możliwe tylko w procesie
naturalnym.
Na koniec wszystkim malkontentom i ludziom z natury nastawionym na "nie", pragnę zacytować powiedzenie
"Ci, którzy twierdzą, że coś jest niemożliwe, nie powinni przeszkadzać tym, którzy już to robią".
Pozdrawiam i zachęcam pasjonatów i tych, którzy potrafią i chcą zrobić nieco więcej niż czekać na innych i
stawiać przeszkody na drodze skutecznych rozwiązań.
|
