Smutna wiadomość. Znałem go z licznych kontaktów, zwłaszcza nad Drawą i w dorzeczu Gwdy.
Wspaniała osoba.
Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia.

Dziękuję, cenił Cię i lubił.
Jeden z tych cichych dinozaurów ff w Polsce, upowszechniał, ale bez presji;
Powiem po latach tak, skuteczny bo skradajacy się, nigdy spod kija, zawsze miękkie szkło, po latach dopiero{i to za moim podpuszczeniem}, carbon, choć z obrzydzeniem.Ulubiony zestaw ABU Scandia 556 i Diplotat. oraz 2 spławiane mokre w tym zawsze Red Tag.
Nie ma tych ryb, nie ma Taty...smutek.

Jest to zawsze smutne, gdy odchodzi ojciec-wędkarz, który zaszczepił wędkarstwo swojemu synowi. Tak
było z moim ojcem, który odszedł w 1996 r., choć mógł jeszcze spędzić trochę czasu ze mną na rybach.

Nie ma tych ryb, nie ma Taty...smutek.

Nie smuć się. Przypuszczam, że Tata miał wspaniałe wędkarskie
życie. Załapał się na końcówkę i dane Mu było łowić dzikie ryby w
czasach gdy wszystko było normalne, naturalne, łowiska nie
zadeptane, często dziewicze. Nasze i kolejne pokolenia mogą Mu
tylko pozazdrościć.
Wyrazy współczucia.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu sieci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.

Paweł jest mi bardzo przykro z powodu Twojej straty. Jestem myślami z Tobą i Twoją rodziną.

[iii]

Szczere wyrazy współczucia. Ten stan ducha, który obecnie nosisz w sobie po utracie ojca, przeżywałem w
czerwcu 1987 roku, kiedy to przedwcześnie zmarł na rozległy atak serca mój Tata. Powstaniec warszawski,
walczący jako 19-latek na Starówce, który kilkakrotnie cudem otarł się o śmierć. Prześladowany przez
niemieckiego i radzieckiego okupanta oraz przez "swoich", tylko dlatego, że był ulepiony z innej gliny, bardziej
szlachetnej, niż siermiężna. To On zaszczepił mi wędkarstwo. Sam zaczynał przed wojną, łowiąc jelce w Wieprzu
na delikatną przepływankę. Dał mi przekaz życiowy, że po sobie należy pozostawić coś więcej, niż tylko majątek i
potomstwo.

Pozdrawiam serdecznie

Robert