To ciekawe, ale ja na noc (wczesną, nie taką ciemną jak w tunelu) zawsze używałem ciemnych muszek, lub smużonych. Sprawdzała mi się Viva - ma żółty chwościk fluo - ale też łososiowa Black Heron czy Black Pennel. No ale także muszki zmużące, takie jak maleńki Muddler Minnow na prowadzącej. Zawsze też z wieczora stosuję skoczka Wkham's Fancy i po kilku rzutach dalekich skracam zestaw i prowadzę go po powierzchni szybkich prądów. Nie żebym miał jakieś rewelacyjne wyniki, ale odruchowo jasne muszki zamieniam wieczorem na ciemne i czarne....
Poniżej pierwszomajowy pstrąg potokowy fakulatatywnie rezewrwuarowy na powierzchniowo prowadzoną Wickham's Fancy

Black Pennel - świetna mucha, chyba nawet kiedyś taką miałem w pudełku nie mając świadomości jak się nazywa. Co do kolorów, drugą dziwną obserwacją dla mnie jest... mokra White Moth na jesienne lipienie. To jest już dla mnie jakaś abstrakcja. Trudno mi czasami zaciąć rybę na mszycę Justice #22-24, więc zmieniam na #16 White Moth i mogę się odprężyć od tego zacinania ryb na sieczkę. Te same ryby, które zbierają sieczkę, jenocześnie biorą jesienią na znacznie większą, białą mokrą muchę. Piszę o rzekach Dolnego Śląska, bo może być różnie w innych miejscach Polski.

Z tegorocznych odkryć mogę napisać jeszcze o małej March Brown Spider, ze skąpą jeżynką. Łowiliśmy z kolegą klenie, stojąc ramie w ramię na nizinnej rzece średniej wielkości. Zwykle stosowałem duże #6-10 Black Zulu, ale pewnego dnia mi odbiło i założyłem MB Spider #16. Klenie łupały co niemal co drugi rzut, kilka kleni wyjechało za tą mokrą spod skarpy 1,5 od niej, agresywnie ją zjadało i po zacięciu robiło świecę. Coś niesamowitego, żeby taki mały brązowy pyłek był traktowany przez klenie agresywniej jak duży Red Tag czy Black Zulu. Przyroda potrafi zaskakiwać.