|
Trzeci gatunek lipienia w Europie
: : nadesłane przez
S. Cios (postów: 2013) dnia 2020-06-06 22:18:57 z *.centertel.pl |
|
To było do przewidzenia, biorąc pod uwagę wcześniejsze wyniki badań DNA, a także obecność we Francji kilku innych endemitów, m.in. szczupaka oraz ryb łososiowatych.
https://www.researchgate.net/profile/Henri_Persat/publication/336920179_A_third_European_species_of_grayling_Actinopterygii_Salmonidae_endemic_to_the_Loire_River_basin_France_Thymallus_ligericus_n_sp/links/5e8c57f692851c2f5286bc20/A-third-European-species-of-grayling-Actinopterygii-Salmonidae-endemic-to-the-Loire-River-basin-France-Thymallus-ligericus-n-sp.pdf
|
|
[Powrót do
Forum] [Odpowiedz] [Odpowiedz z cytatem] |
|
|
|
|
Nadawca
|
Data |
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [0]
|
|
06.06 23:18 |
|
|
Jak będzie brzmiała polska nazwa? Lipień loaryjski (na wzór lwa berberyjskiego) czy lipień z rzeki Loary (na wzór
podgatunku tygrysa z Wyspy Bali)?
|
|
|
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [4]
|
|
07.06 05:35 |
|
|
Nie gatunek a raczej odmiana? |
|
|
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [3]
|
|
07.06 07:40 |
|
|
Gatunek. Sądząc z tego, że opis dokonali najlepsi specjaliści w Europie od systematyki lipienia, więc obecnie nie ma wątpliwości.
Od około 30 lat w systematyce ryb, w tym w Europie, dokonują się duże przetasowania. Wynika to z postępu w metodyce badań (np. genetyki), a z drugiej ze zwracania większej uwagi na potencjalne różnice między populacjami. Np. stwierdzono znaczne różnice biologiczne i genetyczne w ramach populacji szczupaków zasiedlających nawet ten sam akwen (więcej będzie w monografii o szczupaku). Choć z jednej strony opisywane są nowe gatunki, to z drugiej usuwane są podgatunki. Np. od wielu lat w nauce nie rozróżnia się form pstrąga fario, trutta i lacustris (choć niektórzy nasi ichtiolodzy do dzisiaj tak czynią), bo to jest ten sam gatunek zasiedlający różnego typu wody. Jednym z największych zagrożeń dla bioróżnorodności, a także dla populacji ryb autochtonicznych, pozostaje nasza polityka zarybieniowa, wyrażona w systemie operatów. W wielu punktach jest ona sprzeczna z rekomendacjami naukowców na świecie, znanymi od wielu lat (np. od ok. 40 lat wiadomo, że zarybienia szczupakiem mają sens tylko w niektórych wyjątkowych sytuacjach, a w Polsce jest to jeden z dominujących gatunków w zarybieniach). Niedociągnięcia w ochronie środowiska i zarządzaniu wodami próbuje się maskować kosztownymi zarybieniami, z których na ogół niewiele wynika. |
|
|
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [2]
|
|
07.06 07:42 |
|
|
[Do Admina: ucina końcówkę tekstu - nie wiem dlaczego]
Gatunek. Sądząc z tego, że opis dokonali najlepsi specjaliści w Europie od systematyki lipienia, więc obecnie nie ma wątpliwości.
Od około 30 lat w systematyce ryb, w tym w Europie, dokonują się duże przetasowania. Wynika to z postępu w metodyce badań (np. genetyki), a z drugiej ze zwracania większej uwagi na potencjalne różnice między populacjami. Np. stwierdzono znaczne różnice biologiczne i genetyczne w ramach populacji szczupaków zasiedlających nawet ten sam akwen (więcej będzie w monografii o szczupaku). Choć z jednej strony opisywane są nowe gatunki, to z drugiej usuwane są podgatunki. Np. od wielu lat w nauce nie rozróżnia się form pstrąga fario, trutta i lacustris (choć niektórzy nasi ichtiolodzy do dzisiaj tak czynią), bo to jest ten sam gatunek zasiedlający różnego typu wody. Jednym z największych zagrożeń dla bioróżnorodności, a także dla populacji ryb autochtonicznych, pozostaje nasza polityka zarybieniowa, wyrażona w systemie operatów. W wielu punktach jest ona sprzeczna z rekomendacjami naukowców na świecie, znanymi od wielu lat (np. od ok. 40 lat wiadomo, że zarybienia szczupakiem mają sens tylko w niektórych wyjątkowych sytuacjach, a w Polsce jest to jeden z dominujących gatunków w zarybieniach). Niedociągnięcia w ochronie środowiska i zarządzaniu wodami próbuje się maskować kosztownymi zarybieniami, z których na ogół niewiele wynika. |
|
|
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [1]
|
|
07.06 07:43 |
|
|
[puszczam oddzielnie końcówkę]
Choć z jednej strony opisywane są nowe gatunki, to z drugiej usuwane są podgatunki. Np. od wielu lat w nauce nie rozróżnia się form pstrąga fario, trutta i lacustris (choć niektórzy nasi ichtiolodzy do dzisiaj tak czynią), bo to jest ten sam gatunek zasiedlający różnego typu wody. Jednym z największych zagrożeń dla bioróżnorodności, a także dla populacji ryb autochtonicznych, pozostaje nasza polityka zarybieniowa, wyrażona w systemie operatów. W wielu punktach jest ona sprzeczna z rekomendacjami naukowców na świecie, znanymi od wielu lat (np. od ok. 40 lat wiadomo, że zarybienia szczupakiem mają sens tylko w niektórych wyjątkowych sytuacjach, a w Polsce jest to jeden z dominujących gatunków w zarybieniach). Niedociągnięcia w ochronie środowiska i zarządzaniu wodami próbuje się maskować kosztownymi zarybieniami, z których na ogół niewiele wynika. |
|
|
|
Odp: Trzeci gatunek lipienia w Europie [0]
|
|
07.06 07:45 |
|
|
[ciąg dalszy...]
(np. od ok. 40 lat wiadomo, że zarybienia szczupakiem mają sens tylko w niektórych wyjątkowych sytuacjach, a w Polsce jest to jeden z dominujących gatunków w zarybieniach). Niedociągnięcia w ochronie środowiska i zarządzaniu wodami próbuje się maskować kosztownymi zarybieniami, z których na ogół niewiele wynika. |
|
|
|
|
|
|