Wspólnie z Krzyśkiem Więcławem ulegliśmy ogólnej psychozie ale w inny sposób. W odróżnieniu od innych sezonów postanowiliśmy pojechać nad San tylko z aparatem fotograficznym i uwiecznić jak ok. 200 wędkarzy rozpoczyna pstrągowy sezon.

Piękna, słoneczna choć mroźna pogoda z północnym wiatrem nie wróżyła dobrych połowów. Najlepsze wyniki mieli ci, którzy zaczęli wcześnie rano lub łowili tuż przed zachodem słońca. Ale po kolei.

Nie wstaliśmy zbyt wcześnie a więc i do Leska dotarliśmy późno tj. około godziny 11. Przed Leskiem telefon od znakomitego spinningisty Arka Pelechowicza, że jeden z kolegów złowił rano w Łączkach ogromną jak na sanowe warunki rybę - ponad 80 cm długości. Jedziemy więc nie nad San ale do Arka. Nie możemy doczekać się widoku ryby - czyżby troć wędrowna. Widziałem kilka ryb złowionych w Sanie, które wyglądały na trocie ale nigdy takich dużych. Jeszcze chwila i oglądamy zdobycz. Nie jest taka duża jak słyszeliśmy wcześniej choć faktycznie wygląda jak troć i tylko obity pysk świadczy, że jeszcze niedawno pływała w betonowym stawie w Foluszu. Robimy zdjęcia i jedziemy nad San.

Od Huzeli w górę prawie jak w Słupsku. Każdy dołek obstawiony choć to już południe. W Łączkach tłok jeszcze większy. Na ostatnim dołku łowi sześciu najbardziej wytrwałych wędkarzy. Krzyś nieustannie robi zdjęcia łowiących w tłoku kolegów. Efekty niewielkie. Wcześniej było dużo lepiej. Koledzy z koła Zagórz urządzili sobie towarzyskie zawody spinningowo-muchowe. Na dwunastu chłopa padło trzy komplety z których największy mierzył łącznie prawie 130 cm. Zwyciężył Maciej Get łowiąc koło nadleśnictwa na Weremieniu dwie ryby 55 i 57 cm. Największy pstrąg złowiony przez Piotrka Bałdę mierzył niecałe 70 cm.

Pod Hoczewką nie ma gdzie postawić auta. Niektórzy wychodzą z wody zdegustowani tłokiem i wzajemnym przeszkadzaniem w łowieniu. Aby połowić jak się później okazało trzeba było rano wstać lub wytrzymać do końca tj. prawie do wieczora. Na płani w Bachlawie łowiło czterech kolegów. Jesteśmy świadkami holu ok. 45 cm pstrąga. Łowca jest szczęśliwy bo to już druga ryba w koszyku powyżej obowiązującego, 40 cm wymiaru. Wracamy na obiad i skoki Małysza.

Czas na podsumowanie. Obaj z Krzysiem zgodnie stwierdzamy, że był to udany dla nas początek sezonu ... bo nie łowiliśmy. Ściganie się w tłoku po wychudzone po tarle, w większości wpuszczone kilka miesięcy temu pstrągi nie dla nas. Gdyby przetrwały do czerwca łowienie tak dużych ryb dawałoby niezapomniane wrażenia.
Taką przygodą obdarzył mnie ponad 60-cio cm potokowiec w czerwcu ubiegłego roku. Wziął na lipieniową nimfę nr 12 a po zacięciu wyskoczył ok. metra w powietrze trzepiąc pyskiem i uwalniając się od przynęty. I tak nie miałbym większych szans gdyż łowiłem na żyłkę nr 14. Nie żałowałem bowiem ryba dała mi wiarę i nadzieję, że nie wszystkie duże, wpuszczone pstrągi są natychmiast wyławiane. Część z nich zostaje i gdy na dobre zadomowią się w rzece będą godnym przeciwnikiem dla najlepszego wędkarza. Gdyby tak jeszcze większość z nas wędkarzy widziała w niech nie tylko porcję mięsa ale przede wszystkim sportowe emocje.



Tekst: Piotr Konieczny, Krzysztof Więcław
Zdjęcia: Krzysztof Więcław