Nie nie kręcę. Nie można stawiać razem efektu zapór na Dunajcu i Sanie, który z wielu przyczyn jest
odmienny. Dunajec poniżej zapory został zdegradowany dla P&L w przeciwieństwie do Sanu. Nawet w
czasie letniej suszy Dunajec powyżej zapory to ciągle rzeka, San to ciąg stojących kałuż między
skałami.
Efekt istnienia zapór może być tylko jeden. Tylko lokalne uwarunkowania decydują, że w jednym
przypadku następuje wcześniej a w innym odkłada się w czasie. To chyba dla każdego oczywiste. Zanik
takich gatunków jak świnka i brzana, nieporównywalnie mniejsza ilość klenia, jelca, piekielnicy, na Sanie
poniżej zbiorników nie jest przypadkowy. Chciałbym się mylić, ale pozytywy, które tak zgrabnie
wcześniej nam tu opisałeś, już mają widoczny wpływ także na pstrąga i lipienia i z roku na rok będą
miały większy.
Dunajec poniżej PPN bardziej zdegradowany od tego w Łopusznej, który jeszcze dwadzieścia lat temu
był niezły? Oczywiście z dzisiejszej perspektywy. To co proponujesz? Co jako wędkarze możemy zrobić
poza zwiększeniem zarybień? Bo procesów urbanizacyjnych i ich skutków raczej nie powstrzymamy.
Masz np. pomysł na śmierdzący Biały? Natura 2000 - coś dzięki niej poprawiło się? Może Czarny, ale
też nie cały ma jakieś szanse. Tyle tylko, że to trochę mało.

...

Hmm, ta scholastyczna dyskusja, którą (jakoś tam) prowadzicie, wymaga wybitnego wsparcia muzycznego:

Efekt istnienia zapór może być tylko jeden. Tylko lokalne uwarunkowania decydują, że w jednym przypadku następuje wcześniej a w innym odkłada się w czasie. To chyba dla każdego oczywiste.

Oczywista oczywistość, że pozytywne efekty istnienia zapór są doraźne i prędzej czy póżniej wszystkie skończą podobnie.

To co proponujesz? Co jako wędkarze możemy zrobić
poza zwiększeniem zarybień? Bo procesów urbanizacyjnych i ich skutków raczej nie powstrzymamy. Masz np. pomysł na śmierdzący Biały? Natura 2000 - coś dzięki niej poprawiło się? Może Czarny, ale też nie cały ma jakieś szanse. Tyle tylko, że to trochę mało.

Pytania trafne tylko adresat nie ten. Odpowiedzi powinny być w Zarządach Okregów PZW, RZGW i RDOŚ, instytucjach naukowych związanych z gospodarką wodną i rybactwem. To tam k... mają mieć propozycje. Natomiast kurczowe trzymanie się prymitywnej gospodarki opartej na sypaniu materiału zarybieniowego do rzek w milionach sztuk, gdy gołym okiem widać, że to po prostu nie działa, jest zaprzeczeniem racjonalizmu - OS Dunajec ma już 10 lat, zarybiono go zapewne setkami tysięcy sztuk, teoretycznie ryb tam się nie zabija, a średni wynik na nim podczas MMP 2018 to jedna wymiarowa ryba P&L na 3,5 godziny łowienia i, uwaga, jeden lipień na 240 godzin łowienia. I co, receptą na poprawę tego stanu ma być zwiększenie zarybień? Kupić po taniości, poszukać jakiegoś odpowiednika Biedronki co sprzedaje tanio narybek lipienia i sypać, sypać, sypać a ryba w końcu musi się pojawić.

A są kraje i regiony bardziej zurbanizowane i to od dzięsiątków lat a P&L nadal tam występują. Trop wiedzie w kierunku poszanowania i bezwzględnego egzekwowania prawa chroniącego zasoby przyrodnicze a nie, jak u nas, jaj robionych z niego (prawa)począwszy od zwykłego obywatela poprzez lokalne władze, na Ministerstwach kończąc.

Zarybienia są tylko tymczasowym listkiem figowym przykrywającym wstydliwy temat zatruwanych rzek. Moje wędkarskie koło z Nowego Sącza wystąpiło do Okręgu z wnioskiem o utworzenie grupy interwencyjnej, która zajmowałaby się wykrywaniem wypuszczanych ścieków. Mam wielką nadzieję, że ten pomysł nie zostanie przez Zarząd odrzucony i znajdą się też środki na wyposażenie.
jp

To cieszę się, że mamy w sumie takie same lub zbliżone wnioski. Może czas część z niemałych
pieniędzy, którymi związek dysponuje, przeznaczyć na dobre ekspertyzy, które będą podstawą do
pokazania stanu najcenniejszych rzek? Bo chyba nikt rozsądny nie zaprzeczy, że są cenne.
Najcenniejsze dla regionów przez które płyną. Wędkarstwo to tylko margines. Jeśli się tego nie zrobi
możemy dalej snuć domysły. Być może już tylko zarybienia i łowienie wpuszczaków? Ja tego nie wiem,
Ty nie wiesz, nikt nie wie. A może za dziesięć, dwadzieścia lat chodzenie z wędką nad Dunajcem czy
Sanem będzie już całkiem bez sensu, bo niczego nie da się już zrobić? Nie wiemy. Prawo i instytucje,
które nie działają lub robią to słabo nie są nic warte. Więcej warta jedna inicjatywa, o której pisze Jacek,
niż cała reszta, przepisy, instytucje.

Janusz, ja to czarno widzę.
W mocno optymistycznych szacunkach wędkarze stanowią 3,5% naszego społeczeństwa. Z tego świadomych zmian jakie zachodzą to ile 10%?
Te proste liczby pokazują, jaką mamy siłę przebicia.
Do tego mentalność górali (co ciekawe nie tylko polskich), którzy traktują rzeki jako śmieciociągi.
Wymieranie rzek takich, jakie pamiętamy to nieuchronny koszt rozwoju cywilizacyjnego. Tego nie da się zatrzymać. Walcząc wszystkimi dostępnymi metodami, możemy tylko minimalnie spowolnić ten proces.

Też mam Mariusz pewne obawy, ale nic nie robić? Te dziesięć procent z tych trzech i pół ma rodziny,
krąg znajomych, wielu ludzi czyta w internecie, nie koniecznie w takich miejscach jak to.
Jak taki mieszkaniec Zakopca żyjący w smogu pojedzie do Sopotu i tam zobaczy zakaz kąpieli, to
szybko zauważy związek między smrodem Białego Dunajca i zakazami kąpieli w zatoce. Ilością
samochodów na ulicach, paleniem czegokolwiek w piecu i powietrzem, które wdycha. A protesty kiedy
komuś chcą zlokalizować składowisko śmieci pod nosem. Ludzie nie widzą związku pomiędzy
wzrostem zachorowań na nowotwory a środowiskiem, w którym żyją, tym co jedzą i czym oddychają?
Chyba już mało takich.

Nawet jeżeli widzą, to zawsze szukają winnych wśród innych. Zresztą co zrobisz z gównem? Oczyszczalnie służą jedynie jego relokacji (modne ostatnio słowo), ale z każdym rokiem go przybywa i to na całym świecie.
Ogromna większość, nawet jeżeli coś do nich dociera, to wyboru i tak dokonuje portfelem.
Do tego dochodzi "raz po raz straszą nas".
Trzeba robić swoje i mieć świadomość jak mało znaczymy.

Wiesz i ja wiem, że tylko coś radykalnego w skali globalnej. Nawet nie chcę o tym myśleć. Pamiętasz
jak wyglądał świat pół wieku temu i jak to przyśpieszało z każdym dziesięcioleciem. Jeśli ta radosna
twórczość będzie trwać nadal, to epilog nie jest trudno przewidzieć. Ile jest miejsc w naszym kraju, które
jeszcze jakoś się bronią. Albo takich, które jakiemuś mieszczuchowi wydają się piękne, naturalne. A
koszty jakie poniesiemy żeby te procesy przynajmniej spowolnić? Któryś z niemieckich ministrów jakiś
rok temu oświadczył, że musimy być przygotowani na przyjęcie stu milionów uchodźców z północnej
Afryki, bo wieloletnia susza zmusi ich do ruszenia na Europę. Jeśli ten scenariusz sprawdzi się, to
znając ich możliwości prokreacyjne, za 15-20 lat liczba dodatkowych gęb do wyżywienia podwoi się.
Czujecie to? A straszą nas kolejnymi, które nie muszą w stu procentach, ale w jakimś stopniu mogą się
sprawdzić. Różowo to nie wygląda, ale należy przynajmniej o tym rozmawiać, a tam gdzie się da
robić coś sensownego.