Akurat moja rodzina na przestrzeni ponad 40 lat wie co stało się w Bieszczadach. Otóż ilość stokówek i dróg leśnych nacinających wierzchnią warstwę zwietrzeliny znacznie się powiększyła. Mój taka i dwóch jego braci pamiętają jeszcze ciągi tarłowe świnek w Dwerniku, Chmielu i Sękowcu przed istnieniem zapory. Wtedy gdy spadł deszcz woda w górnym Sanie rosła powoli, a jak była susza - była średnia i zimna, praktycznie nie było niżówek. Na końcówkę tej hydrologicznej normalności dorzecza górnego Sanu załapał się mały Dmychu, zabrany przez tatę w Bieszczady za małego chłopaka. Też pamiętam ostatnie takie "fale" po deszczach, powoli rosnącego Sanu i powoli opadającego.

Nie było na kamieniach tzw. "papieru toaletowego", kamienie tego syfu na sobie nie miały.

Później z roku na rok rosła ilość krwawych nacięć naskórkowej warstwy wodonośnej kolejnymi stokówkami i duktami leśnymi co natychmiast było widać w przepływach. Nastały wtedy czasy gdy w potoku Wołosaty spotkaliśmy z kuzynem pstrąga, który zabłąkał się na nasłonecznione płycizny i ledwo dychał od gorąca. W Sanie i dopływach zaczął pojawiać się "papier toaletowy" (cholera wie co to jest za organizm, nigdy nikt mi nie powiedział jak się to nazywa, ale wygląda to tak, jakbyś rozmoczył w wodzie papier toaletowy i tym obłożył kamienie na grubość 0,2 - 1 cm). Od czasu gdy pojawiły się te niżówki i ta lepka glonowo-mułowa struktura na kamieniach, drastycznie spadła populacja owadów oraz pstrąga i lipienia - wzrosła natomiast populacja okonia i klenia. Pamiętam, że we wczesnych latach '90 potrafiłem w ciągu jednego dnia na płaniach górnego Sanu łowić na obrotówki Bass i Mepps około 100 okoni dziennie (maks. 23 - 26 cm).

Wszystkie włosieniczniki - poza krążkolistnym, zazwyczaj występującym w starorzeczach i w mulistych odcinkach przybrzeżnych - są pod ochrona i na ich wprowadzenia jest wymagana zgoda RDOŚ.

Dobrze jest zaglądnąć na siedlisko 3260 podgórskie i nizinne rzeki z włosienicznikami i tam oglądnąć opisy siedliska, gdzie zwraca się uwagę na konieczność wymiany wód gruntowych z płynącymi. Ogólnie: kręte lub roztokowe koryto o żwirowym dnie, o przepływie pełnokorytowym w okolicy Q50% do Q80% i z szerokiki terasami zalewowymi powinno w zasadzie mieć włosieniczniki (rzeczny - najbardziej pożądany; wodny, skąpopręcikowy i tarczowaty). Warunek: spadek koryta nie pownien być większy niż około 0,003 m/m i nie mniejszy niż około 0,0005 m/m.

Oprócz pestycydów działających bezpośrednio śmiertelnie na owady używa się herbicydów w rolnictiwe i to one zabijają rośliny, szczególnie przy niżówkach. W ograniczonych czasowo, przestrzennie i ilościowo warunkach można doczekać się populacji owadów o krótkim cyklu rozwojowym (głównie muchówki), większość jętek, widelnic i chruścików wymiera u mnie na Rabie około maja i pojawia się dopiero we wrześniu.

Zalecam w najgorszych warunkach posłużyć się nie podlegającym ochronie wywłócznikiem krążkolistnym, który od wiosny do zimy dobrze zatępuje włosienicznika, a żyje w tak zabrudzonych rzekach, że głowa boli. I ma na sobie może nawet więcej stawonogów nas interesujących niż włosienicznik rzeczny. A w zimie zamiera, rozsiewa się i w zimie go się nie znajdzie - co jest może w stosunku do włosienicznika niekorzystne, ale na przyklad pozwala na występowanie w wodach z pokrywa lodową w zimie (bo mu nieprzeszkadza, tak jak włosienicznikowi).

Można też zaglądnąć do poniższego linku, do interwencji biologicznych:

Dziękuję za trop

Panie Józefie,
A widział Pan to?

Nie widziałem. Musiałem przeoczyć ten artykuł Tomasza Ulanowskiego z 19 czerwca 2014 | (z godziny 15:51).
To oczywiście nie zmienia faktu, że trują nas coraz to nowymi chemikaliami, którymi dawniej nie musieliśmy się martwić. Do nas na Rabę przyjechali parlamentarzyści ze Szwajcari i dopytywali się, czy u nas ryby nie mają problemu z rozmnażaniem się. Pokazałem im z kładki masowo występujące strzeble na Krzczonówce i zapytałem skąd te wątpliwości? Ano w Szwajcarii ze względu na masowe używanie pigułek antykoncepcyjnych przez żeńską połowę ludności i przedostawanie się hormonów przez oczyszczalnie w sposób nieuszkodzony, ryby przestały się rozmnażać. No to oni przyjechali do Polski spradzić, czy Fundusz Szwajcarski nie wyrzuca pieniędzy w błoto na jakieś renaturyzacje. Uratowały nas polskie kobitki, które umieją bez sztucznych hormonów też jakoś sobie radzić.

Panowie nie ma się co martwić, Jarosław pozwala na swobodne rozmnażanie wszystkim, tym pod wodą , a tym
bardziej tym... nad wodą! Zakazując przy okazji trucia tych pod wodą , gorzej jak się okaże że to może być użyte
jako dodatkowa broń biologiczna!

Panie Józefie,
Szwajcarskie damy, podczas kupowania w aptece takiego specyfiku, powinny być akcyzowo opodatkowane za sex dla przyjemności na fundusz ochrony wód i badania naukowe nad neutralizacją tego syfu, którym siusiają do szwajcarskich kibli.

Nie powinno być odpowiedzialności zbiorowej w tym względzie.


Pozdrawiam serdecznie
Krzysiek

Ja bym również opodatkował białych, heteroseksualnych facetów za współudział w seksie dla przyjemności. Natomiast pary homo powinni być zwolnione z akcyzy. Stosowne zaświadczenia wydawałby US właściwy dla miejsca kopulacji.

Ta "wata" na kamieniach to grzyb leptomitus lacteus. Po zrobieniu oczyszczalni na każdej wodzie, już nie
istnieje. W latach 90' było go mnóstwo (podobnie jak ryb).